رواية بقلم سارة رجب
المحتويات
الجواز كان بيضحك
ايوا ماكانش عارف يدارى سعادته وبصراحه مش قادرة احدد دى سعاده بالبدله الجديده ولا سعاده عشان السبب اللى خلاه يشتريها!! على اى حال وجود البدله بيدل على انى كنت نايمه فى احلام جميله وانه راح اتقدم وحدد ميعاد فرح ووضب مكان يتجوز فيه وراح اشترى بدلة الفرح وانا قاعده عايشه فى وهم اسمه هو خلاص نسي فكرة الجواز.
كلام تانى غير اللى فى بالى.
راضى انا اسف يانبع
رديت بمنتهى البرود على ايه!
راضي مكنتش عايز ده يحصل بس للاسف خلاص مبقاش فيه رجوع
راضي انا كنت عايز اتكلم معاكى فى موضوع كده
نبع خير!!
راضي هى هتعيش مع امى بس انتى عارفه ان شقة امى قديمه اوى ومش هتبقى حاجه تشرف والناس جايه تباركلها ودى اول جوازة ليها وعايزة تفرح وتتباهى بالمكان اللى الناس هيجولها فيه وشقتنا ماشاء الله زى ماتكون جديده وعفشها كله جديد فبستسمحك بس ان اول اسبوعين فى الجواز نقضيهم هنا وبعد كده ترجعى شقتك تانى وهى تروح عند امى والحياة تمشي عالوضع ده
نبع انت بتتجوز عشان تخلف يهمك فى ايه بقى شكلها قدام الناس!! خلاص قلبك مال واعتبرتها تخصك ويهمك زعلها امال بقى لما تبقى مراتك هتعمل فيا ايه تانى عشانها
راضى بعصبيه مش هعمل حاجه يانبع مش هعمل اى حاجه خالص وانا اصلا جاى بستأذنك مش اكتر من كده.
نبع ماشي وانا رفضت ومفيش واحده هتدخل بيتى ولا هتنام على سريرى وياريت توصل لامك وليها الكلام ده.
عدا حوالى يومين لما لاقيته راجع من برا وهو مكشر على الأخر ووقف قدامى واتكلم بلهجه اول مرة اسمعها منه لانه مهما
قسى عليا ماكانش بيقسى
متابعة القراءة
